Jest to choroba weneryczna. Obecnie dość rzadko diagnozowana, choć wciąż obecna.
Do zakażenia kiłą dochodzi w trakcie współżycia a nawet pocałunku z osobą zakażoną- osoba ta może nie mieć objawów. Może też dojść do zakażenia płodu w macicy kobiety – nosicielki kiły.
Pierwszym objawem jest tzw zmiana pierwotna czyli miejsce wniknięcia krętków do organizmu. Zmiana wygląda jak wrzód. Jest jednak niebolesna. Zmianie mogą towarzyszyć powiększone węzły chłonne. Po zniknięciu zmiany następuje okres utajenia.
Zarażona osoba może nie mieć żadnych objawów, może pojawić się jedynie wysypka drobnoplamista. Na sromie mogą pojawić się także kłykciny kończyste.
Po 2 latach od zakażenia mogą pojawić się objawy takie jak zaburzenia neurologiczne, zapalenie opon mózgowo rdzeniowych , porażenie postępujące, a po wielu latach nawet wiąd rdzenia.
W diagnostyce stosowane są testy z krwi. Leczenie polega na podawaniu paniciliny, rzadziej erytromycyny, ceftriaksonu.
Nieleczona kiła może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych.